دعای روز دوشنبه | برای برآورده شدن حاجت بخوانید دعای روز دوشنبه

خبرنگار شایلین بهبودی:

در منابع مذهبی و مکتب اهل بیت(ع) برای روز دوشنبه، اعمال و ذکرهایی توصیه شده است. در روایات بسیاری آمده است که در انتهای روز دوشنبه و پنج شنبه، اعمال انسان بر پیامبر اکرم (ص) و امامان (ع) عرضه می گردد.

لذا بهتر است در لحظات آخر این دو روز به حسابرسی کارها سپری شود و همراه با استغفار باشد. برای آشنایی با اعمال و ادعیه ی این روز مهم هفته با این بخش از دین و مذهب نمناک همراه شوید.

اعمال مخصوص روز دوشنبه

ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﻫﻔﺘﻢ ﻛﺘﺎﺏ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﻟﺎﺳﺒﻮﻉ آمده است:

«ﺍﺯ ﻣﻬﻤّﺎﺕ ﺭﻭﺯ ﺩﻭﺷﻨﺒﻪ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻋﺮﺽ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﺑﺮ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺭﺳﻮﻝ ﻭ ﺧﺎﺻّﺎﻥ ﺍﻭ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺧﺎﺻّﻪ، ﻭﻗﺖ ﻋﺮﺽ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺭﻭﺯ، ﻭﻗﺖ ﺍﻧﻘﻀﺎﻯ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺭﻭﺯ ﺍﺳﺖ.

ﭘﺲ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﻨﺪﻩ ﺍﻯ ﻛﻪ ﻋﺎﺭﻑ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺣﺮﻣﺖ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﻋﺮﺽ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺗﻔﻘّﺪ ﻛﻨﺪ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻭ ﺍﺻﻠﺎﺡ ﻛﻨﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻏﺎﻳﺖ ﺁﻥ ﭼﻪ ﻃﺎﻗﺖ ﺍﻭ ﻣﻰ ﺭﺳﺪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻭ ﻣﺘﺬﻛّﺮ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻋﺮﺽ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﺑﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺩﺍﻧﺎﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻳﺮ ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﺑﺮ ﺧﻮﺍﺹ ﺍﻭ، ﺍﻫﻞ ﻣﻘﺎﻡ، ﺑﺎﻫﺮ ﻭ ﺣﺎﺿﺮﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﺻﺤﻴﻔﻪ ﻫﺎ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﺭﻭﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻭ ﭘﻴﺶ ﺭﻭﻯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻓﻀﺎﻳﺢ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺻﻐﻴﺮﻩ ﻭ ﻛﺒﻴﺮﻩ ﺭﺍ.

ﭘﺲ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺳﻬﻞ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﺑﻨﺪﻩ ﺍﻯ ﻛﻪ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻠﻚ ﺍﻋﻈﻢ ﻋﺰﻳﺰ ﻗﺎﻫﺮ ﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﺎﺯ ﭘﺴﻴﻦ. ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻛﺘﺎﺏ ﺷﺮﺣﻰ ﺍﺯ ﺗﺤﺮﻳﺾ ﻭ ﺗﺮﻏﻴﺐ ﺑﻪ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻭ ﻛﻴﻔﻴّﺖ ﺁﻥ ﻛﺮﺩﻩ است.»

1. روزه گرفتن

‌ از سیره پیامبر (ص) این بود که روزهای دوشنبه و پنج شنبه روزه می‌گرفت.

2. ذکر روز دوشنبه

یا قاضیَ الحاجات "ای برآورنده حاجت ها"

این ذکر که مختص روز دوشنبه می باشد خواندنش موجب افزایش مال می شود.

3. نماز

امام حسن عسکری(ع) در روایتی فرمودند:

هرکس روز دوشنبه ده رکعت نماز بجا آورد و در هر رکعت سوره حمد و ده مرتبه سوره توحید را بخواند، حق تعالی در قیامت برای او نوری قرار دهد که موقف را روشنایی بخشد تا در آن روز همه بندگان خدا بر او غبطه برند.(مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، نمازهای ایام هفته)

4. زیارت اهل قبور

امیرالمؤمنین(ع) در حدیثی با این مضمون فرمودند:

مردگان خود را زیارت کنید چرا که آنها از زیارت شما خوشحال می شوند، و حاجت خود را نزد قبر پدر و مادر طلب نمایید. (وسائل الشیعة، باب 57، ح 5)

5. خواندن دعای مخصوص روز دوشنبه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یُشْهِدْ أَحَداً حِینَ فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ‌

به نام خدای بخشنده مهربان ستایش مخصوص خدایی است که هنگام خلقت آسمانها و زمین هیچکس را به حضور نخواست (و از مشورت بی ‌نیاز بود).

وَ لاَ اتَّخَذَ مُعِیناً حِینَ بَرَأَ النَّسَمَاتِ‌

و هنگام آفریدن جنبندگان عالم معین و یاری نگرفت

لَمْ یُشَارَکْ فِی الْإِلَهِیَّةِ وَ لَمْ یُظَاهَرْ فِی الْوَحْدَانِیَّةِ

در الهیت بی‌ شریک و انباز و در عین یکتایی (برای آفرینش عالم) از معاون بی‌ نیاز بود

کَلَّتِ الْأَلْسُنُ عَنْ غَایَةِ صِفَتِهِ وَ الْعُقُولُ عَنْ کُنْهِ مَعْرِفَتِهِ‌

زبانها از حق وصفش عاجز و عقلها از کنه معرفتش مدهوش

وَ تَوَاضَعَتِ الْجَبَابِرَةُ لِهَیْبَتِهِ وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِخَشْیَتِهِ وَ انْقَادَ کُلُّ عَظِیمٍ لِعَظَمَتِهِ‌

و گردنکشان در مقام هیبتش خوار و متواضع ‌و بزرگان از هراس قهرش پست و حقیر و هر بزرگی در مقابل عظمتش رام و ذلیل است

فَلَکَ الْحَمْدُ مُتَوَاتِراً مُتَّسِقاً وَ مُتَوَالِیاً مُسْتَوْسِقاً (مُسْتَوْثِقاً)

پس ستایش ابدی جامع و کامل و پی در پی مخصوص توست

وَ صَلَوَاتُهُ عَلَی رَسُولِهِ أَبَداً وَ سَلاَمُهُ دَائِماً سَرْمَداً

و درود ابدی و تحیت دائمی تو بر رسول تو باد

اللَّهُمَّ اجْعَلْ أَوَّلَ یَوْمِی هَذَا صَلاَحاً وَ أَوْسَطَهُ فَلاَحاً وَ آخِرَهُ نَجَاحاً

بار خدایا تو اول این روز را خیر و صلاح و وسطش را فیروزی و آخرش را کامروایی بخش

وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْ یَوْمٍ أَوَّلُهُ فَزَعٌ وَ أَوْسَطُهُ جَزَعٌ وَ آخِرُهُ وَجَعٌ‌

و پناه می ‌برم به تو از آن روزی که اول آن فزع و ترس و وسطش جزع و فریاد و آخرش درد و رنج است

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ نَذْرٍ نَذَرْتُهُ وَ کُلِّ وَعْدٍ وَعَدْتُهُ وَ کُلِّ عَهْدٍ عَاهَدْتُهُ ثُمَّ لَمْ أَفِ بِهِ‌

خدایا از هر نذر و عهد و وعده ‌ای که کردم و بدان وفا نکردم از تو آمرزش می ‌طلبم

وَ أَسْأَلُکَ فِی مَظَالِمِ عِبَادِکَ عِنْدِی فَأَیُّمَا عَبْدٍ مِنْ عَبِیدِکَ أَوْ أَمَةٍ مِنْ إِمَائِکَ‌

و باز از تو درخواست می‌ کنم در ظلمی که به بندگان تو کردم و حقی که بر من دارند که به لطف و کرمت ادا فرمایی پس هر کس از بندگان تو یا کنیزکان تو که مظلمه‌ای از او بر من است

کَانَتْ لَهُ قِبَلِی مَظْلِمَةٌ ظَلَمْتُهَا إِیَّاهُ فِی نَفْسِهِ أَوْ فِی عِرْضِهِ‌

که ستمی بر او کرده ‌ام چه به شخص او و چه به آبروی او

أَوْ فِی مَالِهِ أَوْ فِی أَهْلِهِ وَ وَلَدِهِ أَوْ غِیبَةٌ اغْتَبْتُهُ بِهَا

یا در مال و اهل و عیال او و فرزندان او یا غیبتی از او کرده ‌ام

أَوْ تَحَامُلٌ عَلَیْهِ بِمَیْلٍ أَوْ هَوًی أَوْ أَنَفَةٍ أَوْ حَمِیَّةٍ أَوْ رِیَاءٍ أَوْ عَصَبِیَّةٍ

یا بر او بار گرانی نهاده ام به سبب حب نفس یا هوای ریاست یا به کبر و حسد یا ریا و عصبیت

غَائِباً کَانَ أَوْ شَاهِداً وَ حَیّاً کَانَ أَوْ مَیِّتاً

به هر کس ستم کرده‌ ام از غائب و حاضر و زنده و مرده

فَقَصُرَتْ یَدِی وَ ضَاقَ وُسْعِی عَنْ رَدِّهَا إِلَیْهِ ‌وَ التَّحَلُّلِ مِنْهُ‌

که دستم از ادای حق او کوتاه و مجالم از پرداختش تنگ است و نتوانم از او حلیت خواست

فَأَسْأَلُکَ یَا مَنْ یَمْلِکُ الْحَاجَاتِ وَ هِیَ مُسْتَجِیبَةٌ لِمَشِیَّتِهِ وَ مُسْرِعَةٌ إِلَی إِرَادَتِهِ‌

پس از تو ای کسی که مالک حوایج خلقی و به محض خواست تو و در آن اراده تو همه حاجتها مستجاب است

أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

از تو می ‌طلبم که بر محمد و آل محمد (ص) درود فرستی

وَ أَنْ تُرْضِیَهُ عَنِّی بِمَا (بِمَ) شِئْتَ وَ تَهَبَ لِی مِنْ عِنْدِکَ رَحْمَةً

و آن بنده را که بر او ستمی کرده ‌ام هر گونه خواهی از من راضی گردانی و مرا از جانب خود رحمتی بی ‌حد عطا کنی

إِنَّهُ لاَ تَنْقُصُکَ الْمَغْفِرَةُ وَ لاَ تَضُرُّکَ الْمَوْهِبَةُ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ‌

که آمرزش تو را نقصان و بخشش تو را زیان نرساند ای مهربانترین عالم

اللَّهُمَّ أَوْلِنِی فِی کُلِّ یَوْمِ إِثْنَیْنِ نِعْمَتَیْنِ مِنْکَ ثِنْتَیْنِ سَعَادَةً فِی أَوَّلِهِ بِطَاعَتِکَ‌

خدایا به من در این روز دوشنبه دو نعمت از جانب خود عطا فرما که آن دو یکی سعادت در اول روز به طاعت توست

وَ نِعْمَةً فِی آخِرِهِ بِمَغْفِرَتِکَ یَا مَنْ هُوَ الْإِلَهُ وَ لاَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ سِوَاهُ‌

و دوم نعمت در آخر روز به آمرزش تو ای کسی که خدایی بس تو راست و گناهان را جز تو کسی نتواند بخشید.(مفاتیح الجنان، دعاهای ایام هغته)