پزشکیان کسی نیست که اهل باج دادن باشد

محمدجواد حق‌شناس، فعال اصلاح‌طلب و از اعضای ادوار شورای شهر تهران در بخشی از یک مصاحبه با ایلنا پیرامون کارنامه ۱۰۰ روزه دولت پزشکیان گفته است: مهم‌ترین ابزاری که آقای پزشکیان بعد از برگزاری مراسم تحلیف و تنفیذ در اختیار داشت انتخاب کابینه و همکاران خود بود تا بتواند به خواسته‌ها و وعده‌های داده شده عمل کند. او در ادامه ادعا می‌کند: ایشان (پزشکیان) خودخواسته از بخش قابل توجهی از اختیاراتشان صرف‌نظر کرده‌اند و مسئولیت آن‌را به نیروهای رقیب واگذار کرده‌اند! حق‌شناس گفته است: دولت چهاردهم اولین کابینه بعد از انقلاب است که ترکیب نیروها و دولتمردان حاضر در آن در یک جبهه سیاسی قرار ندارند. ایشان با چینش کابینه خود، این پیام را به جامعه رساندند که به شعار وفاق ملی پایبند بوده و به آن عمل کرده‌اند. این ادعا که رئیس‌جمهور پزشکیان از اختیارات خود صرف‌نظر کرده و مسئولیت آن اختیارات را به نیروهای رقیب واگذار کرده یک ادعای مضحک و بی‌مبناست.

چه اینکه اولا هیچ آدم عاقلی نمی‌پذیرد که پزشکیان هنگام ارائه کارنامه خود در ریاست‌جمهوری بگوید در فلان و بهمان بخش‌ها اختیار نداشتم و باید از دیگری بپرسید! زیرا در این حالت یک استندآپ کمدی در سیاست رخ می‌دهد که البته مخاطبانش هم به آن نخواهند خندید. ثانیا رقیبی در کار نبوده که در سطحی از قدرت باشد که بتواند چیزی را به رئیس‌جمهور منتخب ایران دیکته کند. آقای پزشکیان پیروز بلامنازع انتخاباتی شد که بواسطه درگذشت رئیس‌جمهور سابق انجام گرفت. لذا اگر رقیبی یا جریانی وجود داشته که قدرت دیکته کردن داشته؛ پس طبعا بایست در انتخابات پیروز می‌شد نه اینکه بنشیند تا اتمام انتخابات و سپس سیاست‌هایش را به گزینه پیروز دیکته کند! می‌ماند وفاق پزشکیان و ادعای تسهیم در کابینه! این ادعا و این فهم از وفاق پزشکیان هم غلط است.

وفاق پزشکیان به معنی دوری از لجبازی، نجابت و چینش مقدمه برای کارآمدی است نه به معنی باز کردن شرکت سهامی در کابینه دولت. به این معنا که آقای پزشکیان مثلا در انتخاب وزیر اطلاعات؛ هنگامی که به کارنامه خوب وزیر دولت سابق و تأیید مقامات عالیه نظام درباره وی نگاه کرد و در سوی دیگر هم بین اصلاح‌طلبان هیچ رجل مجتهدِ امنیتیِ کارنامه‌داری را ندید؛ طبعا حجت‌الاسلام خطیب را ابقا کرد. صد البته پزشکیان می‌توانست مدتها کشور و دستگاه امنیتی را با التهاب انتخاب وزیر اطلاعات مواجه کند اما با نجابت و وفاق‌پذیری خود این کار را نکرد. اکنون آقای حق‌شناس در کدام بخش این سناریو دستی از جریان رقیب می‌بیند!؟ طبعا درباره سایر ابقا شدگان نیز همین اتفاق روی داده ضمن اینکه دکتر پزشکیان هم کسی نیست که اهل باج دادن باشد. کما اینکه در ماجرای انتخاب یک سردار انتظامی برای وزارت کشور دیدیم که پزشکیان به مخالفت‌ها و ان‌قلت‌های برخی اصلاح‌طلبان هرگز باج نداد و بعدا هم معلوم شد که بواسطه آشنایی و رفاقت دیرینه خود با سردار اسکندر مؤمنی بوده که او را به سمت وزیر کشور برگزیده است نه به دلیل فشار جریان‌های سیاسی و رقبا. تلاش برای ارائه تحلیل صحیح به مردم و مخاطبان؛ اصلی‌ترین شأن یک رجل سیاسی است که باید در تمام برهه‌های زندگی او مورد توجه باشد.